1920
-
Ks. Ignacy Skorupka
- 14 sierpnia 1920 r. - Kapelan stacjonującej w Ząbkach 8 DP (jednostka 1 Armii), ks. Ignacy Skorupka, na niewielkim pagórku obok pierwszego, drewnianego kościoła, odprawił polową Mszę Świętą. Z relacji wynika także, że podczas stacjonowania w Ząbkach, ks. Ignacy rozgrywał z ząbkowską młodzieżą mecze siatkówki.
Informacja ta pochodzi z 1987 roku, z relacji Leona Dudzińskiego, który jako mieszkaniec Ząbek brał udział w tej Mszy. Niestety biografia Ks. Skorupki wskazuje, że 13 sierpnia wymaszerował z budynku szkoły im. Władysława IV na warszawskiej Pradze, na front wraz z 1 batalionem 236 pułku piechoty Armii Ochotniczej, który został ostatecznie włączony do 36 Pułku Piechoty Legii Akademickiej. Wieczorem, 13 sierpnia, batalion dotarł już do wsi Ossów, leżącej na linii frontu (a więc minął już Ząbki). 14 sierpnia 1920 roku Ignacy Skorupka zginął od postrzału kulą ekrazytową w głowę, w toczącej się pod tą wsią bitwie, będącej częścią bitwy warszawskiej.
Sprawa jest ciekawa i kwalifikuje się do dokładnego zbadania.
- sierpnień 1920r. - założenie w starym budynku hr. Ronikiera, w którym dawniej mieściła się elektrownia, w rozwidleniu dzisiejszych ulic Targowej i Poniatowskiego, tymczasowego szpitala polowego dla rannych żołnierzy. Opiekę nad rannymi sprawowały siostry zakonne - szarytki, z ochronki dla sierot przy ul. Kochanowskiego / Szpitalnej, ze wsi Drewnica.
- 1919 / 1920 r. - założenie na gruntach majątku hrabiego Ronikiera i księżnej Radziwiłłowej, przy drodze kawęczyńskiej, cmentarza grzebalnego. W roku 1920 postawiono jeden z nastarszych grobowców - mogiłę zbiorową uczestników wojny polsko-bolszewickiej, żołnierzy zmarłych w Ząbkach, w tymczasowym szpitalu polowym.
- 1920 r. - na polecenie Kuratorium Szkolnego Warszawskiego, nauczyciel Aleksander Pokłoński, zorganizował od podstaw szkołę w Ząbkach i został jej kierownikiem.