Patronat:

Burmistrz Miasta Ząbki
Burmistrz Miasta Ząbki

Towarzystwo Przyjaci Zbek

Współpraca:
Forum Zbki












Walczak Wojciech plutonowy

80 Pułk Piechoty WP » Księga Żołnierzy 80 pp » Walczak Wojciech plutonowy

  • Plutonowy Wojciech Walczak
    Plutonowy Wojciech Walczak

Wojciech Walczak (ur. w 1902 r. w Cieślach Małych gm. Kołaczkowo, zm. w 1975 r. w Rakoniewicach). Służył w 70 i 80 pułku piechoty. Absolwent Szkoły Podoficerskiej Łączności w Brześciu nad Bugiem. Przeszedł cały szlak bojowy 80 pułku piechoty we wrześniu 1939 r.

Rodzice:
Ojciec - Stanisław Walczak
Matka - Stanisława Walczak z domu Staniecka

Rodzina:
żona - Bronisława Walczak z domu Kaczorek
synowie - Henryk, Jerzy

Odznaczenia:
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Krzyż Pułkowy - Odznaka Pamiątkowa 80 pp



Wojciech i Bronisława Walczak w dniu ślubu
23 lipca 1930 r. - Czerniejewo k. Gniezna


Nota biograficzna Wojciecha Walczaka nadesłana przez wnuków - Jacka (syn Henryka) i Zbigniewa (syn Jerzego) Walczaków.

Dziadek urodził się w 1902 r. w Cieślach Małych pow. Września. W 1920 roku zostaje powołany do Wojska Polskiego i zaciągnięty do 7 (..?..) taborów w Poznaniu. Po odsłużeniu 4 miesięcy w/w jednostce zostaje zdemobilizowany gdyż cały rocznik zostaje zwolniony. W roku 1923 ponownie zostaje powołany w szeregi Wojska Polskiego i zaciągnięty do 70 pułku piechoty, który stacjonował w Pleszewie. W 1925 roku zostaje przeniesiony do 80 pułku piechoty w Słonimie. W tym czasie kończy w Brześciu n/Bugiem 4-miesięczną szkołę łączności dla podoficerów nadterminowych. W jednostce tej służył do 1939 roku do wybuchu wojny. Wiosną 1939 r. jednostka wyruszyła w pole na obstawę frontu.
Po kapitulacji internowany w Warszawie, po miesiącu wraz z 250 żołnierzami zostaje przez Niemców przekazany Armii Czerwonej na moście w Siemiatyczach. Na następny dzień Rosjanie wypuszczają ich do domów. Dziadek wraca do Słonimia do żony i do dwójki synów. W lutym 1940 roku uprzedzony o mających nastąpić aresztowaniach na następny dzień ucieka tak jak stali ze Słonimia. Udaje się całej rodzinie dotrzeć do Warszawy, gdzie mieszka w czasie okupacji. Po wojnie zamieszkuje w Słupsku, a u schyłku swojego życia w Rakoniewicach woj. wielkopolskie. Umiera w 1975 roku gdzie znajduje się Jego grób na cmentarzu parafialnym.

W trakcie służby w 80 pp otrzymał: Krzyż Pułkowy i medal 10-lecia Niepodległości.


oryginalny opis do zdjęcia: "wspomnienia z manewrów"
Wojciech Walczak stoi w środku w mundurze



Wojciech Walczak z synem Henrykiem na spacerze w Słonimiu (1935/36 r.)


Oryginalne guziki z kurtki mundurowej plutonowego Wojciecha Walczaka
przekazane przez wnuka Jacka Walczaka dla serwisu www.HistoriaZabek.pl