Patronat:

Burmistrz Miasta Ząbki
Burmistrz Miasta Ząbki

Towarzystwo Przyjaci Zbek

Współpraca:
Forum Zbki












Adam Feliks Ronikier

Ludzie » Adam Feliks Ronikier

  • Adam hr. Ronikier
    Adam hr. Ronikier
  • Hr. Ronikier w 1918 r.
    Hr. Ronikier w 1918 r.
  • Herb GRYF
    Herb GRYF
  • "Pamiętniki 1939-1945"<br>wyd. I, 2001
    "Pamiętniki 1939-1945"
    wyd. I, 2001
  • "Pamiętniki 1939-1945"<br> wyd. II, 2013
    "Pamiętniki 1939-1945"
    wyd. II, 2013

Adam Feliks Ronikier (ur. 1 listopada 1881 w Warszawie, zm. 4 września 1952 w Orchard Lake w stanie Michigan w USA) – hrabia, polski konserwatywny działacz społeczny i polityczny, współzałożyciel Stronnictwa Narodowego, prezes Rady Głównej Opiekuńczej, członek Korporacji Akademickiej Arkonia.

Herb rodu Ronikier: GRYF

Rodzice
Ojciec: Wiktor Kazimierz Ronikier
Matka: Wanda Węcławowicz

Rodzina:
żona: Jadwiga Teresa Plater-Zyberk
syn: Janusz Jan Ronikier
córka: Aniela Ronikier
syn: Wiktor Ronikier
syn: Stefan Ronikier Dolański
syn: Henryk Ronikier
syn: Edward Ronikier

Z ramienia Rady Regencyjnej pełnił w 1918 funkcję posła w Berlinie. W czasie I wojny światowej był jednym z organizatorów Rady Głównej Opiekuńczej i kierował nią w latach 1916-1918. Był także pierwszym prezesem RGO podczas II wojny światowej w latach 1940-1943. Po zdymisjonowaniu przez Niemców, spotkał się z brytyjskim agentem politycznym Horacym Coockiem w Warszawie w grudniu 1943 roku. Gestapo aresztowało Ronikiera na trzy tygodnie i przesłuchiwało w Krakowie w lutym 1944 roku. Po uwolnieniu za radą arcybiskupa Sapiehy udał się do Korczyny do majątku generała Stanisława Szeptyckiego.

W lipcu 1944 roku ponownie prowadził rozmowy polityczne z Niemcami, w celu zapobieżenia przewidywanej masakry młodzieży polskiej w Warszawie. Hrabia Ronikier przedstawił ideę, by Armia Krajowa przejęła Warszawę bez morderczego boju z Niemcami, na co skłonni byli przystać niektórzy politycy i wojskowi niemieccy (vide casus Paryża w sierpniu 1944 roku). Ideę tę popierał m.in. Józef Mackiewicz.

Hrabia Ronikier opuścił Polskę 18 stycznia 1945, tuż przed wkroczeniem Armii Czerwonej do Krakowa, zagrożony aresztowaniem i karą śmierci, zapowiedzianymi w grudniu 1944 r. przez sowiecką polskojęzyczną rozgłośnię Kościuszko. Zmarł na emigracji w USA.

Jego prochy zostały sprowadzone do Polski i 15 maja 2009 spoczęły w rodzinnym grobie na Powązkach.

Dzieła:
Pamiętniki 1939-1945 (red. i oprac. tekstu Maria Rydlowa),
Wydawnictwo Literackie, Kraków 2001, ISBN 8308031692

Wydanie II:
Pamiętniki 1939-1945
Wydawnictwo Literackie, Kraków listopad 2013, ISBN: 978-83-08-05259-4