Pierewicz Julian kapitan

Julian Pierewicz (ur. 2 stycznia 1901 r. w Wilnie, zamordowany w kwietniu 1940 r. w Charkowie) - kapitan. Absolwent Szkoły Podchorążych Piechoty w Warszawie. Od początku służby w korpusie oficerów przydzielony do 80 pp.

Rodzina:
ojciec - Jan Pierewicz
matka - Aniela z Lubertów
syn - Mirosław Jan (27 VIII 1931)
syn - Lucjan Antoni (14 IX 1937)


Materiał opracowany na podstawie zdjęć z portalu Muzeum Katyńskie, oraz danych ze strony Parafii pw. św. Michała Archanioła w Lublinie. (dostęp 28 stycznia 2014 r.)


Ojciec Juliana pełnił stanowisko kierownika administracyjnego na Uniwersytecie im. Stefana Batorego w Wilnie. Wychowaniem dzieci zajmowała się matka - Aniela.
Julian ukończył szkołę powszechną i średnią, po czym wstąpił do szkoły wojskowej - Szkoły Podchorążych Piechoty w Warszawie, która w 1926 roku została przeniesiona do Ostrowi Mazowieckiej. Dnia 14 sierpnia 1927 roku ukończył szkołę podchorążych otrzymując nominację na podporucznika w korpusie oficerów piechoty. Natychmiast otrzymał przydział do Słonimia, do 80 pułku piechoty Strzelców Nowogródzkich.

Grupa żołnierzy 80 pp - Julian Pierewicz w mundurze oficerskim siedzi trzeci od prawej
miejsce i data: Słonim 1928
źródło: Muzeum Katyńskie


Grupa żołnierzy 80 pp - Julian Pierewicz w mundurze porucznika siedzi trzeci od prawej
miejsce i data: Słonim 1910 lub 1931
źródło: Muzeum Katyńskie


Julian Pierewicz w mundurze porucznika
miejsce i data: nieznane
źródło: Muzeum Katyńskie

27 grudnia 1929 roku ożenił się z Urszulą z domu Pilecką, która do wybuchu wojny urodziła mu dwóch synów - Mirosława i Lucjana.

Zdjęcie ślubne Juliana Pierewicza (w mundurze porucznika 80 pp) i Urszuli z Pileckich
data: 27 grudnia 1929 r.
źródło: Muzeum Katyńskie

Przez cały czas służył w 80 pp i w dniu 19 marca 1937 roku otrzymał awans do stopnia kapitana.

Z wybuchem wojny otrzymał rozkaz ochrony koszar i magazynów 80 pp. Losy kapitana od 1 do 17 września są nieznane. Wiadome jest, że 17 września dostał się do niewoli sowieckiej i został przewieziony do obozu jenieckiego w Starobielsku, gdzie figurował pod numerem 2 615. Z obozu wysłał do rodziny trzy kartki pocztowe - ostatnia z dnia 9 marca 1940 r. W kwietniu 1940 roku został wywieziony w transporcie kolejowym do Charkowa. Zamordowany został w siedzibie zarządu NKWD w Charkowie, po czym jego zwłoki zostały przewiezione do lasu okalającego miasto Charków (VI kwartał strefy leśnej, obecnie Park Leśny).

Kapitan Pierewicz w dniu 15 sierpnia 1985 r. rozkazem władz RP na uchodźstwie w Londynie, pośmiertnie został odznaczony Krzyżem Kampanii Wrześniowej.

W 1991 roku przeprowadzono prace archeologiczno-ekshumacyjne na terenie VI kwartału Parku Leśnego w Charkowie, które potwierdziły miejsce ukrycia szczątków kapitana Pierewicza.